verkeerd verbonden

Als de telefoon gaat sta je meteen op scherp. Is er iemand overleden, gaat het over een uitvaart waar je mee bezig bent, gaat het over de advertentie, over het bloemstuk, de muziek of heeft iemand gewoon een algemene vraag. Ons vak gaat over zoveel facetten, het kan van alles zijn.

Heel soms hebben mensen gewoon een verkeerd nummer gebeld. Zo ook de meneer in het eerste deel van dit verhaal. Ik word gebeld en ik neem op zeg dat ik Baptist uitvaartzorg ben. De meneer verteld zijn naam en stort meteen zijn vraag over mij uit. Hij had een zaag gekocht en de klem waar het zaagje in moest was niet goed, het zaagje bleef niet goed zitten. Ik stond met een brede glimlach de meneer te woord. Ik zei dat hij dit zaagje absoluut niet bij mij had gekocht. Hij antwoorde: "maar u heet toch Baptist?". Dat klopte wel, maar ik ben Baptist uitvaartzorg en niet Baptist ijzerwaren. Onze achternaam komt niet zoveel voor en wordt ook nog op verschillende wijzen geschreven. Toevallig weet ik dat er in Arnhem een Baptist is die een hele grote winkel heeft met heel veel gereedschap en waar je ook perfect online gereedschap kunt bestellen.
Na mijn uitleg en mijn doorverwijzen naar de Baptist in Arnhem, bedankte hij mij beleefd voor mijn tijd en hing op.
Ik heb een brede belangstelling, maar ik ben niet zo'n hele goeie doe-het-zelver. Meestal moet daar een doosje pleisters bij. Je kunt voor heel veel dingen bij mij terecht, maar mijn specialiteit is uitvaartzorg en dat wou ik maar zo laten.

Het is mij eerder overkomen dat ik gebeld werd door iemand die niet doorhad dat zij met een uitvaartondernemer belde.

Bij mijn vorige werkgever bestond een stil nummer, alleen voor intern gebruik. Het nummer stond ook nergens vermeld en was buiten het bedrijf bij niemand bekend.
Bij het bedrijf was ook een uitvaartcentrum met opbaar kamers. Allemaal aparte kamers, zodat iedere familie privacy had.
Op een dag gaat de telefoon en worden we gebeld op het stille nummer. Ik neem op, noem de naam van het bedrijf, wereld beroemd in heel Nederland en zeg nog nadrukkelijk uitvaartverzorging erbij.
Een vriendelijke mevrouw aan de ander kant van lijn zegt haar naam en vraagt of ze een kamer bij ons kan reserveren. Ik zit niet snel met de mond vol tanden, maar ik was nu wel even uit het veld geslagen. Toch reageer ik best nog wel ad rem en zeg dat ik bijna zeker weet dat ze bij ons geen kamer wil reserveren. Een klein beetje verontwaardig komt er van de andere kant van de lijn dat ze dat toch zeker zelf kan bepalen.

Na mijn uitleg dat ze spreekt met een uitvaartverzorger in een uitvaartcentrum is ze het geheel met mij eens: ze wil geen kamer reserveren. Ik ben het geheel met haar eens en wens haar, dat ze ons ook nog heel lang niet nodig is. We besluiten het gesprek lachend. Ik voorzie haar van het nummer dat ze nodig is van het hotel en wens haar een fijne dag.

Uitvaartzorg is soms met een knipoog.