Dit is wat ik vijf jaar terug ook zo ongeveer schreef en het is nog steeds zo. Elke dag nieuwsgierig naar wat er komen gaat, geen dag met tegenzin bezig, vol passie, voor u. Geen dag hetzelfde. Inmiddels heb ik bij enkele duizenden families aan tafel gezeten. Altijd bijzonder geïnteresseerd geweest in de verhalen die mij werden verteld. Altijd een luisterend oor. De praktische hulp als vanzelfsprekend. Ik heb geprobeerd u te stimuleren om zoveel mogelijk zelf te doen, en u kon meer dan dat u van tevoren had gedacht. Altijd opzoek naar passende aanpassingen, oplossingen en mogelijkheden voor elke situatie.
"weet u wat gebruikelijk is?"
Dat weet ik wel, maar het hoeft niet op de gebruikelijke wijze. Het kan ook op een andere wijze, beter bij u passend. Daar voelt u zich vast prettiger bij. En soms is het passend om het gebruikelijke te doen en voelt u zich daar prettig bij. Het gaat al 30 jaar om u en niet om mij. Ik vraag al 30 jaar lang hoe u het graag wilt hebben, dat is voor u het beste.
enthousiast
Nog steeds kan ik enorm enthousiast worden van een persoonlijk "touch", hoe klein ook. Het zit hem niet in wat we doen, maar in het waarom en voor wie we het doen. Dat maakt kleine dingen bijzonder en belangrijk.
vastgeroest
Zit ik vastgeroest in een bepaald stramien? Ik hoop het niet, ik ben erg kritisch op mezelf. Er is altijd wel een klein dingetje waarvan ik vind dat het beter had gemoeten. Het houd mij scherp en attent, het maakt mij oplettend bij alles wat ik doe. U, uw familie en uw gasten merken daar niets van, toch blijft de zelfkritiek, omdat ik nog steeds een betere uitvaartverzorger wil worden. Altijd opzoek naar verbeteringen in mijn werk en mijn werkwijze. Steeds attent kijkend naar vernieuwingen en veranderingen.
op naar de 35?
Als het aan mij ligt wel, ik zal ook in de toekomst blijven kijken naar vernieuwingen. Ik zal geboeid blijven door en in mensen, steeds zoekend naar wat bij u past en zo tot een uitvaart te komen zoals u dat wenst.